Mówicie, że wszystko już było
i co z tego? Takie wasze gadanie…
Przed śmiercią najintensywniej i tak odczuwa się miłość
a ja mam gdzieś wasze sranie w banie.

Kocham muzykę, grać, śpiewać, bez tańca
bo ten, donikąd wiedzie jak wasze słowa.
Własna porażka nie powinna wam ściągać kagańca
choć taktyka ataku jest jednakowa.

Widzę już światełko w tunelu.
Mam nadzieję na miłość i życie.
To wiarą się jeszcze nafaszeruj!
Odpowiada mi w lustrze odbicie.
Gdy już jestem tak nabuzowany
nie gubię wartości, lecz wzniecam je bardziej.
Siłą woli rozwalam wówczas ściany.
Takie w życia chęci znajduję tedy parcie.

Fałszywi mądrale, którym w życiu nic nie wyszło.
Potrafiący bezsensem zarazić człowieka.
Potem Ci w płucach trzeszczy to obrzydlistwo
które od działania codziennie Cię odwleka.

Do kogo się zwrócić, czego się łapać?
Stać w miejscu, czy od siebie uciekać?
Wy to umiecie na umysł czyjś napaść
zwłaszcza, gdy dotyczy to walczącego
w tym życiu człowieka. Przez was
szedłem ja, dziś on na rozdarcie idzie
bałamutne mając w głowie
słów waszych wysypisko.
Zniekształcona mentalność
poważne wtłoczenie bazujące na żarcie.
Przyjaciele mają twarze, a wasze?
Waszym nigdy nie zawierzyłem pyskom!

Kocham tak w ogóle, tętni chwacko aura moja.
Lecz Ciebie kocham bardziej niż gitary brzmienie.
Każdym dobrym czynem umacniam duszę w bojach
bym przed śmiercią ładnie wyczyścił swe sumienie.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.