Melodię tę znam, bo co dnia
Tam ona jest zawsze gdzie ja
Niezmiennie - na jawie, we śnie,
jest przy mnie tuż, tuż obok mnie
Bo za mną, od kiedy pamiętam,
wędruje tak wierna, jak nikt
To stąpa cichutko na pointach
to nagle zamienia się w krzyk...
Grzmi jak grom jej każdy ton:

Pa-dam, pa-dam, pa-dam...
Ta melodia przez życie mnie gna
Pa-dam, pa-dam, pa-dam...
Ona o mnie wie więcej niż ja
Pa-dam, pa-dam, pa-dam...
Ona przecież nie raz i nie dwa
wyciągała mnie z dna
a jej szorstki dźwięk
rozpraszał mą rozpacz i lęk.

Przeróżnych uczyła mnie ról
Smakować kazała mi ból
W tęsknocie zawartej przez czas
zanurzać się wciąż, raz po raz

Po miłość, co dawno odeszła
by poczuć na nowo jej smak
Przez przyszłość popatrzeć na przeszłość
Raz jeszcze zasłuchać się jak
słodko gra melodia ta:

Pa-dam, pa-dam, pa-dam...
I już miłość, ta krnąbrna i zła
Pa-dam, pa-dam, pa-dam...
wraca do mnie skulona, we łzach
Pa-dam, pa-dam, pa-dam...
Do mych dłoni się tuli i łka,
że nikt inny, że ja...
i że ze mną chce...
ze mną zostać na dobre i złe...

Ta melodia oszukać chce czas
To co przeszło ożywić chce w nas
Dawną miłość przywrócić do łask
Lecz choć wciąż tej miłości wygrywa tusz
me serce inne jest już.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.