---

Tam gdzie winnice na wzgórzach,
gdzie oliwkowy jest gaj,
z mchu się Sekwana wynurza,
by powędrować przez kraj.
Dokąd, Sekwano, tak spieszysz,
dokąd unosi cię prąd?
Czy cię winnica nie cieszy
ani zapachy od łąk?

A Sekwana zakochana
chyżo toczy falę swą,
żeby stary ujrzeć Paryż
i ramieniem objąć go.
Pieścić wyspy, mury i bulwary,
pieśń im śpiewać co dnia.
Bo Sekwana zakochana,
zakochana tak jak ja.

A gdy pożegnać się pora,
gdy czas popłynąć do mórz,
śpiewać chce znów co wieczora
piosnkę kończącą się już.
Nucąc piosenkę paryską,
zwalnia i cofa swój bieg,
by jak najdłużej być blisko
miejsca, gdzie spiętrza się brzeg.

Gdzie Sekwana zakochana
mija Luwr i Tuileries
i szczęśliwa, roześmiana,
coś radośnie szemrze im.
Modrą falą każdy most obmywa,
w mgłę otulić się chce.
Od Paryża żal odpływać,
jak mnie z tobą rozstać się.

Modrą falą każdy most obmywa,
w mgłę otulić się chce.
Od Paryża żal odpływać,
jak mnie z tobą rozstać się.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.