Nareszcie mam cię, o Tutli-Putli,
Nareszcie widzisz, że tron to nic.
Ananas w niebie czymże w porównaniu
Do tego, czym na ziemi jest nasz zwykły rydz.

Teraz mi wybacz tylko kostium dziki,
Lecz ubiór zmienię zaraz w pierwszym mieście,
Ambicji porzuć niebezpieczne wnyki,
Jak piróg będę zaraz w innym cieście.

Mężczyzna w ubraniu przecież nic nie znaczy.
Bicepsy, uda — też niczego mam,
Posiadam siłę, której nic nie sflaczy,
Nawet miłości kolorowych dam.

Kłam Tutli-Putli — ile wlezie, kłam,
Teraz nie ujdziesz już mojej miłości,
Póki rozkosznych nie uczujesz mdłości,
Zostawszy ze mną raz już sam na saaa... sam.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.