Jest zbyt daleko żeby dotknąć Twoich ubrań
Jest zbyt daleko żeby dotknąć Twoją twarz,
po prostu każdy dzień robi się piekłem
I nie potrzebuję nikogo,
ale dla twoich oczu mogę popełnić milion błędów
I znów moje serce zaczyna pisać poematy

Wypruwając żyły i wyrywając włosy,
przynoszę sobie procenty wstydu,
robię się pijana jak koń
I znowu moja miłość robi się narkotykiem

Zaczynam bawić się sama ze sobą,
myśląc tylko o Tobie
Licząc od zera do biliona
I wydaje się, że wariuję

ref: Zapadam się-znowu
Ponieważ czekam na Ciebie bez końca
Nie mogłeś sprawić,
że odkupię grzechy niewinnym
I jeżeli przysięgnę,
że kłamać nie potrafię-to zabrzmi to jak kłamstwo
Więc wolę się nie spowiadać nigdy więcej

Poprzeczka i silny mur
Zaczynam oddalać się od świata
Ponieważ mówienie do mnie jest ciężką pracą
Cóż z tego, że moje życie jest kruche
Po prostu chcę znać swoją historię nie znając przeszłości
I znów moja głowa układa poematy

Kupując nielegalne dragi
Zatrzymując oddech życia
Opierając się tylko o Ciebie
Wylewając swój płacz na swoją pamięć
Szybko przypominając tanie metafory
W poszukiwaniu Ciebie potrafię polubić cały ten ból

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.