Z kobietkami ciężka sprawa
Trudno poznać, czego chcą
Każda z nich jest zbyt ciekawa
Każda ma kaprysów sto

Nigdy nie wiesz, co cię spotka
W towarzystwie pięknej płci
Ta jest miła, czuła, słodka
Ta do oczu skacze ci

Oj, kobietki, oj kobietki
Czego tak jesteście złe?
Życie chłopcom zatruwacie
Rogi mężom przyprawiacie
Jeszcze z nich śmiejecie się
To nie ładnie, brzydko, fe

Blondynki, brunetki
Szelmutki kobietki
Diabełek siedzi w was
I kusi raz po raz

Blondynki, brunetki
Szelmutki kobietki
Ach, jak nie kochać was
Nie zgrzeszyć, chociaż raz

Gdy sztubakiem jeszcze byłem
Uwielbiałem piękną płeć
I o jednem tylko śniłem
By z kobietą romans mieć

Więc całemi wieczorami
Zamiast lekcji uczyć się
Wystawałem pode drzwiami
Primadonny z Variété

Później w domu, po kryjomu
Z fotografią donny tej
Pod kołderkę się chowałem
I z nią razem usypiałem
Wciąż całując obraz jej
I na sercu było lżej

Dziś już jestem doświadczony
I kobiecą wartość znam
Znam ich złe i dobre strony
Wiem, że są niewierne nam

Wszystkie chciwe i uparte
I jak kot fałszywe tak
By określić, co są warte
Ach, do prawdy, słów mi brak

Lecz niestety, bez kobiety
Cóż byśmy robili, co?
O kim ja bym dzisiaj śpiewał
Kto by z tego się zaśmiewał
Kto by nas zamęczał, kto
Detalicznie i "en gros"?

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.