Każdy szafę ma, a w niej zmartwień stos Krzywią się z jej dna swetry utkane z trosk Na wieszakach zaś w krąg len, marzeń len Len koszul blue, prześlicznych jak sen Każdy szafę ma i wśród lat i zim W życie szafa ta idzie razem z nim
Piszczą wciąż jej drzwi jak pies, chory pies I przenosić ją głupio i ciężko jest I płowieje len jak sen, marzeń len Nie goni wzrok za horyzont hen Aż tu mądry ktoś podpowie ci - buch W jedną szafę wrzuć troski ludzi dwóch
Troski ludzi dwóch
I podrepczą, hej, listopad czy maj Przez magiczny kraj z szafą ludzie dwaj Inni szydzą z nich, lecz szafa co świt Jest lekka jak nieznośny byt I najgorszy kraj już dróg nie zna złych Z szafą ludzie dwaj - zostań jednym z nich
Zostań jednym z nichTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
