Ciągnę przygodę za przygodą, palą już się buty
Przeszedłem parę pięknych lat życia dla samej pokuty
Wariacji był ciąg dalszy, korytarze nadal puste
Moje życie takie nudne, zaraz z braku wrażeń usnę
Czarno-białe wizje, wszystko jest takie zbyt proste
Stojąc dalej z tępym wzrokiem prędko mchem zarosnę

Kolejne wyjście z domu, potykam się już w progu
Powtarzając, że chcę zmiany mijam się z nią na rogu
Wołam wciąż o pomoc, a przy tym pragnę leżeć trumnie
Chciałbym mieć imię, bo człowiek nie brzmi dumnie
Ze skrajności wpadam w skrajność, to nie jest normalność
Dałbym wszystko za rutynę, każdy błąd to już formalność

Pusta tafla wody właśnie odbija mój kaprawy cień
Przyglądać wciąż staram się, nawet na następny dzień
Czekam tutaj już jakiś czas, nogi tracą resztę sił
Gdyby problem był namacalny, to dawno bym się o niego bił
Mącę dalej wodę, nawet moje odbicie mnie nie przypomina
Dalej chcę obwiniać siebie, jakby we mnie była wina

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.