Czuję się dziwnie, byłem kiedyś bardziej niż wyjątkowy
Opowiadałem o rzeczach, które dzięki mnie otrzymywały sens nowy
Było to tak dawno, zapomniałem jak jest czuć to szczęście
Bo dla mnie status dziwadła, to było coś więcej
Podnoszenie rąk, wskazywanie palcami na winnych
Nie mogę mieć pretensji, jestem inny od innych

Nazwe się archaizmem, nikt już o mnie nie wspomina
Nawet powiem więcej, sam już takich nie używam
Wyszedłem już z użytku, znaczę tyle co w Korei demokracja
To jest moje deja vù, bo powtarzam, że to już sensacja
Sama historia jest stara, cała obrasta w mech
Zaś jej przekaz i prawdziwość wciąż zapiera dech

Podsumować mogę prosto, udało mi się sobą być
Zgodnie z oczekiwaniami w zamian nie dostałem nic
Nie cierpię za nikogo, ból jest już przeszłością
Tak jak planowałem, skończyłem z zażyłością
Obiecałem jedno, obietnicy nie spełniłem
Chciałem wciąż być kimś, bo nadal w to wierzyłem

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.