Wystawiam głowę w plener, fryzurą bujnie targa wiatr zmian
Godzi tak wolność słowa, bo bezsensownie rzucałem że jestem sam
Prąd rzuca we mnie nieznane, na ślepo wpadam w ten wir
Znając sytuacje każdy z boku może stwierdzić, że jestem świr
Wertuję daty od rychłego końca, a powód się dalej się nie zmienia
Odliczanie dni od kalandarza, który nie chce zmienić właściciela

Rozsiewam panikę, spodziewam się długich i donośnych braw
Za kogo się uważam, i dlaczego bez przerwy męcę swój staw?
Wyprawiam się na drogę, dalej mówią że muszę przez to przejść
Bywam zbyt ograniczony, dalej nie wiem z czym to trzeba jeść
Nie mam tempa na pędy, wszystko chcę naprawić w biegu
Marzenia ściętej głowy, tkwię pod grubą warstwą śniegu

Zbyt wiele oczekiwań, moja głowa obraca się szybciej niż Ziemia
Wszystkie strony do siebie ciągną, nie mam nic do powiedzenia
Frustracja narasta, chciałbym widzieć w ludziach więcej ciepła
Naiwność w dobrym akcie pewnie mnie wypchnie do piekła
Palę się do zmian, ale każda wychodzi raczej od niechcenia
Pozostało mi uśmiechać się, gdy wielkie ego je docenia

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.