Znów tracę równowagę , ból sprawia mi przyjemność
Nie mogę złapać oddechu, przed oczami widzę ciemność
Przed lustrem rzucam obelgi, krytykując pragnę więcej
Znów ląduję z głową w chmurach, nadal mam związane ręce
Porwano mnie, więzy smakują jak zatracenie świadomości
Jak rysunek z lepszym mną, połowa już straciła na wartości

Dudnią słowa w głowie, szept rozbrzmiewa echem
Próbuję odpowiedzieć, lecz nie zgrywam się z oddechem
Przede mną kolejna granica, jej koniec się co wieczór śni
Dalej końca nie widzę, pewnie nie zobaczę też do końca dni
Widma moich nieudanych prób, każde czuje więcej niż ja
Sił na walkę wciąż brakuje, a ta coraz dłużej trwa

Przeskoczyłem jeden mur, przede mną wyrasta kolejny
Nie muszę już powtarzać, że jestem beznadziejny
Przyzwyczajam się do błędów, kolejne błądzą za mną
Ustawiają się w kolejce, są marą niewidzialną
Zostałem sam jak palec, problemy stoją w miejscu
Po co tyle naciskałem, nic już nie ma sensu

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.