Aturdido y abrumado por la duda de los celos Se ve triste en la cantina a un bohemio ya sin fe Con los nervios destrozados y llorando sin remedio Como un loco atormentado por la ingrata que se fue
Se ve siempre acompañado del mejor de los amigos Que le acompaña y le dice ya esta bueno de licor Nada remedias con llanto, nada remedias con vino Al contrario la recuerda mucho más tu corazón
Una noche como un loco mordió una copa de vino Y el hizo un cortante filo que su boca destrozo Y la sangre que brotaba confundiéndose con el vino Y en la cantina este grito a todos estremeció
No te apures compañero si me destrozo la boca No te apures, que es que quiero con el filo de esta copa Borrar la huella de un beso, traicionero que me dio
Mozo sirva me la copa rota Sírvame que me destroza Esta fiebre de obsesión Mozo sirva me la copa rota Quiero sangrar gota a gota El veneno de su amor
Mozo sirva me la copa rota Sírvame que me destroza Esta fiebre de obsesión Mozo sirva me la copa rota Quiero sangrar gota a gota El veneno de su amorTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.