Powiedź nas Panie na pokuszenie
W oczy sypnij niebiańskim proszkiem
Zapłodnij myśli, jałowe przestrzenie
Nieśmiertelności pozwól uszczknąć troszkę
W woskowe twarze tchnij nadziei
Odmień bieg rzeczy dotknięciem ręki
Kark skręć pędzącej na oślep jesieni
Gdy ta nad krajem zaciska szczęki
Drewnianym krzyżem otwórz szkatułę
Obdziel pięknotą, złotem rozumem
Po równo geniusz i gamonia
Wyklute dusze obejmij w dłoniach
Powiedź nas Panie na pokuszenie
Zapachem, dźwiękiem, barwą wrażeniem
Złocisty piach wciśnij w żebracze ręce
Objaśnij świat, a jeśli możesz to więcej
Świetliki gwiazd rozpal na drzewach
A gdy już zwiedziesz wtedy przebacz

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.