Stoję na dachu świata, słyszę tylko ciszę, Nagle wrzask! To krzyczy góra i ja też krzyczę, Góra z górą, na dystans, jak życie z życiem, Wokół tylko niebo, chmury i (i) szczytu wycie, To niszczy, moc życzeń, mróz szczypie w policzek, Na co liczę? Powie Ci KRS – nauczyciel, Więc wyjdź na ulicę, opuść piaskownicę, Czytaj, ucz się, pracuj i przekraczaj granicę, Odczuwam to w potylice, myśli cięte jak nożyce, To rób z nich użytek, gdy pech jak w Carlite, W twarz piach sypie wicher i wgryza się w źrenice, Krocz twardo do przodu nie wchodź z życiem w polemikę, Ja wybrałem drogę liter, słowa razem z bitem, Nic pod publikę, dalej olewam elitę, W szkole zwanej życie stale erudycję ćwiczę, Wiem, że jeszcze przyjdzie czas że o mnie usłyszycie.
Ref: Jeden krok do radości, jeden krok do nicości, Skok na obłok to most do boskości, Każdy ma możliwości, wszyscy ludzie prości, Niezależny front to nadzieja ludzkości.
Kradnę bogom ogień, by oddać go ze sceny, To jest moim nałogiem, to substytut mary, Stop– skok – cztery, daję jak Chuck Berry groove, Po to żeby znów czuć ciary przez plery, Czaisz? Żeby cię przeryć, to inne sfery, Tu każdy jest szczery, inaczej nie zrobisz kariery, Idą życia przestery przez przeżycia i afery, W rzece życzeń znikam wtedy, nie życzę nikomu biedy Bywa że wątpię niekiedy, chociaż powinienem wierzyć! Tak jak pionierzy buszuję wśród niewiedzy, Ej koledzy, wy czaicie dobre jazzy, To do nas należy, bo to my tu mamy przeżyć, Ze szczytu wewnętrznej wieży obserwuję pędu reżim, Poszukuję genezy pośród łapczywych zwierzyn, Jak prawdziwi liderzy mamy tu tylko żołnierzy, To bitwa o prawdę! Nam naprawdę zależy!
Ref: Jeden krok do radości, jeden krok do nicości, Skok na obłok to most do boskości, Każdy ma możliwości, wszyscy ludzie prości, Niezależny front to nadzieja ludzkości.
Gdy porozumienia zanik ja widzę świat bez granic, Nie ważne jak ubrani, jesteśmy tacy sami, Ludzie dla ludzi wilkami, myślę o tym godzinami, Jak to zrobić, by nie kierować się uprzedzeniami, Czarni, Żółci, Biali – wszyscy tacy sami, W (?) i w Arkaim - wszyscy tacy sami W Polsce i w Australii - wszyscy tacy sami, Wszyscy tacy sami, wszyscy tacy sami, Bo to my, my, zawsze my, nigdy nie ja, Bo to sny, sny, że będzie jeszcze lepszy świat, I to wy, wy, musicie coś od siebie dać, Po to by, by zlikwidować w ludziach strach, Przed tym, czego nie znają, Ręce opadają, dla mnie każdy jest równy, Każdy ma to samo prawo, by żyć gdzie chce, Jak chce, przy tym żyć klawo, Wiem że kiedyś znajdę drogę do Eldorado!
Ref: Jeden krok do radości, jeden krok do nicości, Skok na obłok to most do boskości, Każdy ma możliwości, wszyscy ludzie prości, Niezależny front to nadzieja ludzkości.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
