---

Zamykam oczy – widzę świat,
jakim go stworzył...
Nie będę kroczyć po śladach, jak
wielu kroczyło przede mną, bojąc się zniszczyć ciemność.

Stanę za Tobą murem jak brat,
chociaż różnimy się jak ogień i wiatr,
i będę czuwać, aż zrozumie każdy z nich,
że możesz być, kim zapragniesz,
choćby w tym nie wspierał Cię nikt.

Spoglądam w lustro zdarzeń – tak niewiele wiem
o sobie samej. Jak mam oceniać Cię?

Czy tolerancja to zwykły mit?
To, o czym mówią, czy cokolwiek znaczy dziś?
Czy ciągle wierzysz, że prawda to jedna ze stron?
Codziennie próbuje zniszczyć nas kłamstw obosieczna broń

- do mgły podobne słowo, co gna
przed siebie zmieniając nam azymut, nie dając szans,
zabiera spokój serc i strach wyniszcza Cię,
byś znów zapomniał, że możesz
na przekór wszystkim, biec dokąd chcesz.

Spoglądam w lustro zdarzeń – tak niewiele wiem
o sobie samej. Jak mam oceniać Cię?
Nie pytam, czemu tak różnimy się.
Pod jednym niebem razem lepiej jest.

Niepewni jutra próbujemy dziś
znaleźć odpowiedź, choć pytań nie zna nikt.

Popatrz w lustro zdarzeń – tak niewiele wiesz
o sobie samym. Nie oceniaj mnie.
Nie pytaj, czemu tak różnimy się.
Pod jednym niebem razem lepiej jest.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.