---

Tam, na strychu w Łomiankach
Żyła panna bez wianka,
Lecz w rumiankach, i w zorzach, i w snach...
Miała serce z purpury,
Uszy zawsze do góry,
I znosiła tortury, że strach...
Miała chłopce piwnego,
Co miał w oczach coś złego,
Sam nie wiedział już, czego mu brak.
Żyli sobie jak trutnie
I kochali okrutnie,
A zegary stukały "tak.. tak.."

Przestraszyli się nieba,
Bo na strychu tak trzeba,
I zniknęła ta małe we mgle..
A na strychu w Łomiankach
Jest już inna kochanka,
A zegary stukają "nie..nie.."
"nie, nie.. nie.."

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.