W cieniu katedry przenikają się Zwątpienie i wiara, smutek, miłość, gniew Pasja i kamień w górę wzniosły ją Bibliotekę uczuć, sanktuarium ksiąg Ileż to historii zna jej każdy mur A ile marzeń spadło wprost na bruk Ile łez szczęścia zmyło wielki żal Ilu straceńców znów przygarnął świat Ilu nas
Miłość wieczna jest Nic nie zburzy jej (o nie!) Miłość wieczna jest Nic nie zburzy jej
W cieniu katedry posłuchaj jak Wczoraj i dzisiaj w jedno splata czas To co minęło Obok nas tu jest Co dziś zgubione Jutro znajdzie się Jeśli tego chceszTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
