---

Mrok już dawno ujął park,
noc dogląda ledwie snu,
lecz choć przecież zbywa chwil
wciąż tak opacznie brakuje nam słów.

Ty zadając nocy kłam,
wnet nasz próg przestąpi świt
czas co nie oszczędzi słów,
na przekór tedy poskąpi nam chwil.

Czemu tak drwi los
tylu rzeczy zmienia bieg,
co dziś zdarzy nam
któż to wie, któż to wie
chyba nic.

W tym pewien urok jest
dnia zawczasu nie znać, spraw
i dopiero budząc się
tak świat smakować
by wiedzieć co wart.

Los co z nami igrać chce
zwiódł nas dziś nie pierwszy raz
bo choć znamy już tę grę
cóż jednak wiemy,
że zwykły to żart.

Więc, gdy jutro światłem dnia
brzask rozjaśni nocy mrok
chwil i słów nie będzie brak
tym razem pewnie uwięźnie czyjś głos.

Czemu tak drwi los
tylu rzeczy zmienia bieg,
co dziś zdarzy nam
któż to wie, któż to wie
chyba nic.

W tym cały urok tkwi
dnia zawczasu nie znać, spraw
a dopiero budząc się
tak świat smakować
by wiedzieć co wart,
tak świat smakować
by wiedzieć co wart,
tak świat smakować
by wiedzieć co wart.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.