Pan zawsze w umiar wierzył mój i takt,
Pan mi powtarza, że nie wolno tak.
Pan oburzony, pan oburzony, bo to wielki grzech.
Temu wszystkiemu trudno wiarę dać
I jak w ogóle to się mogło stać?
Pan nie rozumie, pan nie rozumie, jak naprawdę jest.
Ja nie mam głowy do wątpliwych cnót,
Idzie pan górą, ja znowu w dół.
W życiu nie wolno, w życiu nie wolno zapominać się.
Pan mówi: "Zasad nie pokrywa kurz,
I jakieś ciernie, jakieś kolce róż".
Pan nie rozumie, pan nie rozumie, ile można mieć.
Ref.:
Czekanie w pożar, stek zasad w raj zmienić chciał.
Czekanie w pożar, stek zasad w raj.
A to pan!
Pan zawsze w umiar wierzył mój i takt,
Pan mi powtarza, że nie wolno tak.
Pan oburzony, pan oburzony, bo to wielki grzech.
Pan mówi: "Zasad nie pokrywa kurz,
I jakieś ciernie, jakieś kolce róż".
Pan nie rozumie, pan nie rozumie, ile można mieć.
Ref.:
Czekanie w pożar, stek zasad w raj zmienić chciał.
Czekanie w pożar, stek zasad w raj.
A to pan!
(c) 1981 wyk.: Małgorzata Ostrowska
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
