To brzeg pulsujący, To rąk ocean gorący. To mrok, cierpki mrok. I noc - noc.
Ref.: Wołania coraz mniej, Wołania coraz mniej! W wolny odpływam sen. Wołania coraz mniej, Wołania coraz mniej! Adriatyk zamknął się.
I szept słonej ciszy. I nagle blask, ostrość kliszy. I biel, gęsta biel. To sen - sen.
Ref.: Wołania coraz mniej, Wołania coraz mniej! W wolny odpływam sen. Wołania coraz mniej, Wołania coraz mniej! Adriatyk zamknął się.
(c) wrzesień 1983 wyk.: Małgorzata Ostrowska Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|