Mijam jakieś życie, mijam jakiś dzień.
Twarze obcych ludzi na butelki dnie.
Wciąż ubywa mnie, sam wysysam własny cień.

Już jest ciemno, a ja nie mam dokąd iść.
W dali światło, a ja nie mam siły iść.
Już jest ciemno, a ja nie mam dokąd iść.
Moja droga, moja siła żeby przyjść.

Przytłumiony ból dawno już zatracił sens,
Tylko krople deszczu ciężko rozbijają się,
O szyby autobusu, który kończy.. długi .. rejs.

Już jest ciemno, a ja nie mam dokąd iść.
W dali światło, a ja nie mam siły iść.
Już jest ciemno, a ja nie mam dokąd iść.
Moja droga, moja siła żeby przyjść.

Cztery ciepłe klucze do znajomych dni,
W środku szczebiot, zapach, który przypomina mi
Że mam dokąd wracać, ale boję się.. otworzyć... drzwi.

Jest już ciemno, ale ja nie jestem sam.
Nie ma światła, a ja światło w sobie mam.
Krople deszczu ciężko rozbijają się,
Lecz już o nas, a nie tylko o mnie.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.