Wciąż mali ludzie coraz mniejszych spraw wciąż więcej palet choć mniej ciągle barw a szarość w światło odziana w kolorowy wieniec wepnij czarny kwiat
Urojony obraz szklanych domów czar plastikowych wzruszeń jednolity ciąg i niebo nawet bez tajemnic zważona dusza przeceniony król
POKAŻ MI TE ŚWIATY KTÓRE NIE ISTNIEJĄ ODKRYJ dla mnie ŚCIEŻKI DAWNO ZAPOMNIANE W KOLOROWY WIENIEC WEPNIJ CZARNY KWIAT
w pustyni zaufania coraz więcej prawd wielkich słów nieznośna lekkość ciał a diabeł dziś bez rogów i piekło dziś bez wad
POKAŻ MI TE ŚWIATY KTÓRE NIEISTNIEJĄ ODKRYJ dla mnie ŚCIEŻKI DAWNO ZAPOMNIANE W KOLOROWY WIENIEC WEPNIJ CZARNY KWIAT
POKAŻ MI TE ŚWIATY KTÓRE NIEISTNIEJĄ ODKRYJ dla mnie ŚCIEŻKI DAWNO ZAPOMNIANE W KOLOROWY WIENIEC WEPNIJ CZARNY KWIAT
W KOLOROWY WIENIEC WEPNIJ CZARNY KWIAT x2
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|