Na plecach ciarki i ja jako ten zwierz synchroniczny dynamiczny gubię sierść w świecie czterech ścian i pudełek po butach
Na plecach ciarki dłonie i wargi słowa jak płomyki nieśmiałe dotyki gubię się zabiję się (!) rozchoruję się
z nudów choroby serca grzbietu N a z a r e t u lichej sierści jestem matką od pięciu boleściTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
