Bu dünyadan kar sağlayan kirli bir el var, zorla kesilen haraçla bir dünya doyar. karanlık hasat mevsiminde, gündüz ağlar, son günler yaklaştıkça güneşte yakar.
Sen, yobaz efendinin sağ yanında yerini al sen, düzenbaz efendinin sol yanında yerini al ve sen etme, naz, efendinin kucağında yerini al
Sahipten emir alan tüm acizler azar bilmez cahil, ruh evidir, bedense mezar yüzyıllardır kanla beslendi, tarihte yazar hep sapkındır hem de derki, "değmesin nazar"
Sen, yobaz efendine inanmayanın canını al sen, düzenbaz efendinin haramından payını al ve sen etme naz! efendinin kucağında yerini al
Aydınlığa çıkarmak için uzanan o el, karanlığın içinden geliyor, cahil!
bre cahil!
Ona akıl verin, ihtiyacı var aklının odacıkları pek bir dar ıssız yığıntıdan kurtulacağına sabah akşam örer odaya duvar
Cahil allah senin çileni versin oğlun senin tersin olsun ki ersin kalbimizde elbet herkese yer var ancak akıl denen muamma seni neylesin
Sanki doğar doğmaz ilk duyduğuna inanmış hemen ardından da kapıları kapatmış yeter ki şu aciz beden tam doysun zaten ruh ve akıl bataklığa saplanmış
Hem cahilsin hem de akıl verirsin sana maruz kalan nasıl delirmesin? işe yarar bir şey olsa aklında iblis oturabilir miydi şimdi sarayda?
Apışının arasıyla düşünen yaratanı yapma dese de yapar ölünce elbet herkese bir ev var ve bir kısmının manzarası ateştirTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
