Góry aż do nieba I zieleni krzyk Polna droga pośród kwiatów I złamany krzyż Strumień skryty w mroku I zdziczały sad Stara cerkiew pod modrzewiem I pęknięty dzwon Zarośnięty cmentarz Na nim dzikie bzy Ile łez i ile krzywdy Ile ludzkiej krwi Księżyc nad Otrytem Niebo pełne gwiazd Tańczą szare popielice San usypia nas
To właśnie są (x3) To właśnie moje Bieszczady To właśnie są (x3) To właśnie moje Bieszczady
Zarośnięte olchą Pola dawnej wsi Kto je orał, kto je zasiał Nie pamięta nikt Skrzypią martwe świerki To drewniany płacz Świat się kończy w Sokolikach Dalej tylko las Druty na granicy Dzielą nacje dwie Dzieli ściana nienawiści I przeraża mnie San jest taki płytki Gdzie Beniowej brzeg Dzieli ludzi, dzieli myśli Straszny jego gniew
To właśnie są (x3) To właśnie moje Bieszczady To właśnie są (x3) To właśnie moje BieszczadyTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
