Wypluci z gardeł czasu Wymięci jak banknoty Snują się po ulicach Ludzie bez twarzy Ich przygarbione plecy Gotowe do ukłonów Przygięte od dzieciństwa Ludzie bez twarzy
Na ich twarzach smutek Ich życie puste jest Bez końca powielają Z szablonu kolejny dzień
To życie ich przygniata Ciężarem monotonii A starość jego kresem Ludzie bez twarzy I czasem iskra gniewu W oczach zmęczonych Przypomni, że istnieją Ludzie bez twarzy
Na ich twarzach smutek Ich życie puste jest Bez końca powielają Z szablonu kolejny dzień
Na ich twarzach smutek Ich życie puste jest Bez końca powielają Z szablonu kolejny dzień Na ich twarzach smutek Ich życie puste jest Bez końca powielają Z szablonu kolejny dzień
Ich życie puste jest Z szablonu kolejny dzień Ich życie puste jest Z szablonu kolejny dzieńTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
