---

I czasem też tchórzę choć tego nie lubię
Się wyżywam na nich bo po to są ludzie
A dno tych szklaneczek mnie hipnotyzuje
Nie czuje się czasem na luzie w ogóle
Ambicje mam w górze i nie chce stać w tłumie
Nie lubię melanży, pierdole tą wódę
Lubie obrażać, mam w dupie co czujesz
A potem nie będzie mi głupio w ogóle
Wydziarać mordę i siedzieć z backwoodem
I uciec do Tokyo i chodzić tam w bluzie
Bo nic mnie nie wiąże z tym syfem w ogóle
I pytam się duchów gdzie kończy się tunel
Na czarnym płaszczu mam czerwoną chmurę
Śmieję się ze wszystkich, że żyją wśród złudzeń
Niech zaczną nazywać mnie tutaj piorunem
Zniknąłem tak szybko, że nikt nie rozumie
Zabije przyjaciół by uwolnić oczy
I zaszyję usta i tak nie ma o czym
Na ślepo wciąż błądzę i szukam tej mocny
A serce mam zimne jak ciał waszych dotyk

Zaglądam w głębokie kubki z kodą
Patrzę na tą twarz nie wygląda zdrowo
Mam problem ze sobą i problem z Tobą
I problem też z nimi za dużo pierdolą
Mam oczy jak diabeł czerwone
Czasem skórę mam bladą jak śnieg
Ostrze mam ostre jak własne słowa
A ciuchy mam czarne jak śmierć

Nie ma bratnich duszy zostałem tu jeden
A słabość to tylko mam do RX-7
A róże w moich rękach wciąż czują cierpienie
A deszcz chodzi za mną jakby był mi cieniem
Nienawiść pisana światłami na niebie
Dziś umrę tu sam jutro, pójdę bez siebie.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.