---

Kwiaciarki

Ref. Przechodzą mnie ciarki, gdy widzę kwiaciarki
Choć każda na sobie ma kurtkę i buty
Nie patrzę im w oczy, gdy koło północy
Sam prędko przechodzę przez plac Solny w lutym

1. I słyszę czasami szczękanie zębami
Chuchanie na frezje, nie w dłonie
Choć piękne są frezje, to przecież mróz je zje
I frezji, i was będzie koniec
Gdy marznie kobita, empatia rozkwita
Szczególnie tej jednej mi szkoda
Ma twarz uśmiechniętą, lecz szczękę ściśniętą
I woła: "Czy coś panu podać?"
"Tak, tak" - krzyczy serce, lecz "Co?" mówią ręce
Że serce kieszeni nie czuje
Więc ciągle nieznany przechodzę stragany
Mamrocząc: "Nie, nic. Dziękuję."

Ref.

2. Gdy będę bogaty, wykupię te kwiaty
Zabiorę cię stąd nad Duero
Lecz w płaszczu wciąż jeszcze studenckim się mieszcze
I ciągle w kieszeniach mam zero
Okrutna ta zima, bo czy ją wytrzyma
Kwiaciarka, co we mnie ma fana?
Ach, mieć tę odwagę, zaprosić na kawę
I wtedy jej dać tulipana

Ref.

3. Gdzieś między zaspami, tak walczę z myślami
I łamię się "Co mogę stracić?"
Do kawy mam wiersze,
Lecz ty za to pierwsze
Musiałabyś sama zapłacić

Ref.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.