---

Ty jesteś dobra, miła, śliczna,
cała przyroda o tym wie,
ty nawet kochasz, nawet kochasz w rękawiczkach,
i odchodzisz - taktownie, jak we śnie...
A tamta pani mnie inspiruje,
ja jestem potem, jak po rosie kwiat,
i byle głupstwo, byle księżyc nad Sopotem
Tak mnie rozśmiesza jak najlepszy żart.

O tamta pani mnie inspiruje,
ballady wlewam swojej duszy cud,
i byle jesień, gdy zawiśnie nad gesem,
wyciska ze mnie dytramy udachud.
Ty jesteś inna niż tysiąc innych dziewczyn,
tak by się chciało przez to życie z tobą biec,
i nie jeden ofiarować tobie wierszyk,
ale to jedno z najdzielniejszych, męskich serc.

A tamta pani mnie inspiruje,
ja jestem potem, jak zielony gil,
i wole z panią w marnym guście tracić cnotę,
niż z tobą miła zachowywać styl.
Bo tamta pani mnie inspiruje,
ballady wlewam swój zmieniony gniew
i ktoś tak swojski, tak tutejszy jak malina,
a wykwintny bywam jak antyczny deszcz, jak deszcz.

Ty jesteś inna niż ta cała miejska tłuszcza,
ty nawet umiesz mi się śnić,
a tamta pani, tamta pani, to się puszcza,
lecz ja artystą, tak artystą lubię być...
A tamta pani mnie inspiruje,
ja jestem potem, jak po wiośnie kot,
i byle wątek co w malignie ma początek,
zaplatam lekko w malowniczy splot.
A tamta pani mnie inspiruje,
i sam już nie wiem, nie rozumiem z tego sam,
że nawet we śnie z nią rymuje i rymuję,
a z tobą HEJ, HEJ, HEJ - co ja mam?

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.