Kiedy się z tęsknoty na popiół wypalę
Wiatr popiół rozsieje gdzieś w najdalsze dale
Może pod las jakiś zaniesie, zarzuci
I nikt się nie zdziwi, i nikt nie zasmuci

Nikt się nie zadziwi, że był i go nie ma
Wilgotna od rosy przytuli mnie ziemia
I zanim się księżyc na niebie wyzłoci
Powstanę z popiołu w rozkwitłej paproci

[2x:]
Wtedy ty tu przyjdziesz, odnajdziesz mnie w lesie
Kwiat niezwykły zerwiesz, z sobą go uniesiesz
Zawiesisz za jakimś na ścianie obrazem
I odtąd będziemy, będziemy już razem

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.