---

Świat wyciszył się o jedno dobre słowo
Jak ty to pomieścisz nasza ludzka głowo
Jak ty serce zniesiesz ciszę
W której nigdy nie usłyszysz
Takich prostych słów
Tak bardzo prostych

Nie usiądzie, nie wypije kawy z mlekiem
I nie przejmie się nieważnym nic człowiekiem
Już życzliwie nie nakrzyczy
I nie będzie się nie liczył
Z tym co innym dać
Dać kiedy pragną

Gdzie odchodzą ziarna złota
Dobre były tak jak chleb
Co zostawisz nam na potem
Kiedy przyjdą czasy złe

Panie gdzie Twój biały dom
Gdzie na progu czekasz na nich
Gdzie prowadzisz ich ku drzwiom
Niech się stanie wola Twa

Z szarym wróblem nie przełamię się już chlebem
Nie pomoże temu, który jest w potrzebie
I już brwi nie zmarszczy srodze
I nie powie moi drodzy
Bo do brzegu już
Do brzegu dobił

Dzień ostatni choć tak przeraźliwie pusty
Będzie trzeci dniem, gdzie zrzucą chusty
Gdzie odrzucą precz kamienie
Gdzie niezmiennie się pozmienia

Gdzie odchodzą ziarna złota
Dobre były tak jak chleb
Co zostawisz nam na potem
Kiedy przyjdą czasy złe

Panie gdzie Twój biały dom
Gdzie na progu czekasz na nich
Gdzie prowadzisz ich ku drzwiom
Niech się stanie wola Twa

Gdzie odchodzą ziarna złota
Dobre były tak jak chleb
Co zostawisz nam na potem
Kiedy przyjdą czasy złe

Panie gdzie Twój biały dom
Gdzie na progu czekasz na nich
Gdzie prowadzisz ich ku drzwiom
Niech się stanie wola Twa.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.