Jawa nie oszczędza mnie
Znów próbuję uciec w sen
Chciałbym swą świadomość znieść,
Popaść w bezruch, uśpić ciągły stres
Dobrowolnie zapadam w autonomiczny świat
Eteryczny stan, personalny cień
Budzi się stłumione w głębi duszy ja
Wszystko skryte w id szept zamienia w krzyk
Próbowałem uciec, lecz tu także muszę biec
W pomieszaniu zmysłów zdarzył się świadomy sen
Nie mam jak stąd uciec, gdzie nie spojrzę nowy goni cień
Czy ten absurd to na pewno nadal sen?
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. | 