Nocpół Nicpoń

Gdy biją na alarm zegary biolo
Gdy inni w zwyczaju wstają świt skoro
On wypełza z nory prosto w ciemności
Odziany w mantel z ciem i zarośli

Bezludzie w senności pustotą wierzga
I tylko na słupie odezwie się dzierzba
Łapie dyliżans w nieznanym kierunku
Mija dwóch zbójców w pełnym rynsztunku

Myślą o nim jak o innym gatunku
Noc nie wymaga stałego meldunku
O tym wizerunku mówi się zmora
Gdy inni się kładą on wstaje z wieczora

Jaka to pora? Świat miesza w kolorach
Wschód o zachodzie, black is new oranż
Jak Nosferatu Wernera Herzoga
Samotność wampira, nocpół Nicponia

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.