Prosiłaś: „Powiedz mi, czy widzę ja Twój świat i siebie w nim?”. Ty słyszysz z moich ust: „To nie tak!” Znów czarno - biały film.
Niedokończony dialog nasz i gruby kurz, pokryte rzeczy nim. Zamieszkaj we mnie i zobaczysz świat, widziany wzrokiem mym…
Daj czasowi czas, a zobaczysz, że poukłada wszystko sam. Daj czasowi czas, a zobaczysz, że kolorowy będzie film.
Chcesz, bym mógł spojrzeć wzrokiem Twym, zrozumieć dialog nasz, odnaleźć siebie w nim. W tym wszystkim tyle nas, co starty kurz…
Może kiedyś gdzieś spotkamy się? Usiądziesz przy mnie i opowiesz skąd ten blask? Świeży powiew i… uśmiech na twarzy Twej?
Daj czasowi czas .... Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |