Odpływasz zmęczony, legendą owiany
A mówią wędrowcze, żeś możem posiwiał
Twe wiosła zbutwiałe przyrosły do fali

To nie ten, to nie ten
Nie ten czas, nie ten dzień

Odeszły już stada narwali zmęczonych
Twój harpun złamany, czas ostrze wykruszył
Twą burtę roztrzaskał tankowiec ze stali

Dziób wolno obracasz by zmierzać donikąd
Nieznane łowiska i brzegi nieznane
Spójrz - morze rozcięte wielką wieżą wiertniczą

Twój żagiel wędrowcze na wietrze omdlały
Odpływasz w nieznane na wskroś przemoknięty
Na chwilę się wstrzymał, horyzont rozpalił

Twój czas - biały piasek klepsydry przesypał
Nie będzie już łowów u brzegów Grenlandii
Pchnij wiosła, już pora odpłynąć donikąd

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.