---

Znowu mam ten dziwny sen,
Nasze łóżko i nasz dom.
Rozpaczliwie tulisz mnie.
Tak oglądam swoją śmierć.

Widzę, jak płaczesz i nie ruszam się.
Słyszę, jak mówisz - nie zostawiaj mnie.
Nigdy nie będzie już piękniej.
Nie zapamiętasz nic już, tak jak mnie tu.

Znowu mam ten dziwny sen,
Nasze łóżko i nasz dom.
Ty znów pytasz - co mi jest?
Ja oglądam swoją śmierć.

Widzę, jak płaczesz i nie ruszam się.
Słyszę, jak mówisz - nie zostawiaj mnie.
Nigdy nie będzie już piękniej.
Nie zapamiętasz nic już, tak jak mnie tu.

(c) 2017 wyk.: Łukasz Federkiewicz

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.