---

Gdy ulice pustoszeją, gdy latarnie ślą swój blask
Gdy usypia całe miasto i gdy bliżej jest do gwiazd
Tylko srebrnozłoty księżyc idzie na swój nocny łów
I nas dwoje sobie zakochanych słucha czułych słów

Ref.:
To nic, że ciemno, nic, że mgła
I za orkiestrę służy świerszcz
Znajomy stary park znów gości tylko nas i noc
Wystarczą dla nas serca dwa
I jakiś romantyczny wiersz
I wiara w to, że blask milionów złotych gwiazd ma moc

Mrok cichutko ustępuje, jego miejsce zajmie świt
Już powoli wstaje miasto i już odlatują sny
Jeszcze srebrnozłoty księżyc gasi już ostatnie z gwiazd
A nas dwoje sobie zakochanych doczekało dnia

Ref.:
To nic, że świta, nic, że mgła
I że już zasnął grajek świerszcz
Znajomy stary park znów gości tylko nas i brzask
Wystarczą dla nas serca dwa
I jakiś romantyczny wiersz
I ptaków głośny zew, że randkę kończyć czas, już czas

Jeszcze srebrnozłoty księżyc gasi już ostatnie z gwiazd
A nas dwoje sobie zakochanych doczekało dnia

Ref.:
To nic, że świta, nic, że mgła
I że już zasnął grajek świerszcz
Znajomy stary park znów gości tylko nas i brzask
Dla nas wystarczą serca dwa
I jakiś romantyczny wiersz
I ptaków głośny zew, że randkę kończyć czas, już czas (2 x)

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.