---

Ja kostuchy się nie boję:
że mnie spotka w chwili złej,
nie przewiduję z niepokojem,
bo ja nie jestem,
ja nie jestem wcale w typie jej!
W typie jej, w typie jej nie jestem!

Nie, nie, nie!
Gdy kostucha mnie weźmie w taniec,
nic się nie stanie:
na jej żarty ja za twardy,
ja za twardy łeb mam,
radę sobie z nią dam!
Ja za twardy łeb mam,
radę sobie z nią dam!

Mnie kostucha nie zaskoczy:
stuk piszczeli zdradzi ją,
ja już bywałem z nią w cztery oczy,
mówiłem: „Stara,
co się gapisz? Dalej ruszaj no!
Ruszaj no! Ruszaj no!” — i poszła.

Ona wie,
że gdy zajmie się moim losem,
wyszczerbi kosę —
dawno z tego słuszny wniosek
wyciągnęła i wie:
lepiej omijać mnie!
Wyciągnęła i wie:
lepiej omijać mnie!

Ja kostuchy się nie boję:
strasznie długo będę żyć —
cierpliwe ręce matki mojej
uprzędły mocną,
mocną, mocną mego życia nić!
Dawno ją, dawno ją uprzędły.

Wszystko to
wie kostucha, wie doskonale,
bo nie jest głucha —
dawno wbił to jej do ucha
ten mój blues, który wam
tutaj śpiewam i gram.
Ten mój blues, który wam
tutaj śpiewam i gram.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.