Zdaję sobie sprawę,
że nie jestem zakorzeniony
w twojej głowie.
Nic tam nie rośnie
i nic nigdy nie zakwitnie.
Sucha, martwa przestrzeń
braku wspomnień.
Jestem tym czarnym kamieniem
porzuconym w pośpiechu,
który kopiesz czasami
od niechcenia.

A ja toczę się.
Toczę się.

Wielkie czarne chmury
zakrywają słońce
ponad naszą drogą szczęścia.
Kwiaty nadziei
na poboczu rozdeptane.
Przeszłaś po nich szybko,
bez jednej chwili refleksji.
Czas już by osuszyć
rwącą rzekę którą
płyną moje uczucia do Ciebie.

A ja toczę się.
Toczę się.
Zaraz spadnę w przepaść.
A tam też
nie ma dla mnie miejsca

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.