Za oknem zima, smutno i mokro
Zbyt zimno, aby coś stać się mogło
W połowie dnia już ciemno się robi
Na dworze panuje tylko mróz srogi

Siedzisz sam, w swoim cichym pokoju
Żadna twoja mysl nie daje ci spokoju
A za oknem jest wszędzie biało
Dlaczego te zimno takie wstrętne się stało?



Zima mineła, przychodzi wiosna
Ciepła i kwitnąca pora radosna
Wszyscy nagle mają czas na szczęście
Nawet ty trzymasz je we własnej ręce

Nie siedzisz już sam, możesz towarzyszyć innym
Pływać w przyjaźni soku płynnym
Zanurzać się w pięknych kwiatach
Zapomnieć, że kiedyś przyjdzie zapłata...



Po wiośnie lato, ciepłe i wolne
Od obowiązków, w którym czuć wiatry polne
Masz dużo czasu, możesz robić co chcesz
Robisz rzeczy niemoralne, dobrze o tym wiesz

Nie istnieją w tej porze jakiekolwiek limity
Nawet gdy leżysz po winach zapity
Wszystko wydaje się złudnie łagodne
Ziemia sucha, a niebo pogodne



W lato słonecznie, po lecie juz smutno
Jesień nadchodzi, patrzysz w lustro
Widzisz odbicie wszystkich swoich wad
Rzuca się w oczy lata ślad

Realność świata zasłania ci oczy
Masz gdzieś jak to dalej się potoczy
Czujesz się słaby i otumaniony
Ślepy i w tym chaosie zatracony



I znów nastaje zima, pełna rozczarowań
Teraz już rozumiesz o czym była mowa
Czas wrócić do szarego świata
Nie pamiętasz nawet zapachu lata

Lecz pamiętaj, pory roku przemijają
Raz zimne, a raz ciepłe się stają
Więc miej nadzieje, po zimie wiosna
Po lecie jesień, i znów pora żałosna.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.