Gwiazdeczko, coś świeciła nad stajenką tam, Powiedzże, gwiazdko miła, powiedz, gwiazdko nam, Ktoć mleczne wskazał drogi, żeś przebyła świat, I przed Boży tron ubogi Mędrcom słała ślad.
Wszechmocny Stwórca ziemi życie we mnie wlał, Drogami błękitnemi do Betlejem słał, Jak Anioł wiódł pasterzy, w Betlejemski próg, Tak przeżeranie wieść się szerzy, gdzie zrodzony Bóg.
O Boska gwiazdo złota, błyśnij pośród nas, Gdzie brak wiary, niecnota, serce mieni w głaz. Świeć, prowadź do kościoła, wśród ciernistych dróg. Tam nas czeka, tam nas woła, Ojciec nasz i Bóg.
Tak ciemno, smutno w duszy, że płaczemy w głos, Bo w strasznych mąk katuszy, Bóg zgotował los, Więc gwiazdo zaświeć jasno, ową szopkę wskaż, Nim źrenice nam zagasną, upadniem na twarzTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
