---

1. Jakaż to gwiazda błyszczy na wschodzie,
gwiazda nowego istnienia?
Mędrcy wołają: "Ciesz się narodzie,
to gwiazda twego zbawienia."

Biegną Królowie za jej promieniem
a za Królami tłum ludu,
bo im ta gwiazda świeci zbawieniem,
bo im zwiastuje cud cudu.


2. Ten, co nam później miał być przykładem
w miłości i poświęceniu,
dziś niezgłębionych wyroków śladem
zrodzon w nędzy, poniżeniu.

W garstce barłogu skrył świętą głowę,
palmę światłości męczeństwa,
co światu życie miała dać nowe,
nad błędem odnieść zwycięstwa.


3. Panie, ta gwiazda, co Mędrców wiodła,
do Chrystusowej kołyski,
niech nas do Twego prowadzi źródła,
światowe przyćmi połyski.

Do ostatniego życia zaniku,
Boskiego światła udziela,
byśmy tam zaszli po jej promyku,
do świętych stóp Zbawiciela.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.