Słońce w głowę zachodzi jak co dzień
co też będzie ze światem po zmroku
wieczór czyha w ogrodzie jak złodziej
i wiatr wietrzy w gałęziach niepokój

Cieniom też wydłużyły się gęby
ale słońce gra jeszcze na listkach
a widnokrąg nim wbije w nie zęby
łyka ogień jak jaki artysta
jeszcze śmieją się wierzby płaczące
i topole żonglują wróblami
słowik ma nowy koncept na koncert
choć zdawało się przedtem że zamilkł

Czapla siwa na boki się kiwa
w lustrze wody poprawia makijaż
aż mi trudno te chwile nazywać
taka dziwna ich pora niczyja

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.