czyściec grobu
triumfalny pochód legionu zewnętrznego
by przez żelazny skóry mur przebić się
czyściec grobu
i w szczerym grobu uścisku
z legionem wewnętrznym zbratać się
czyściec grobu
pada żelaznej skóry mur
legiony tłoczą się „z” i „w”
czyściec grobu
mięso za życia wchłonięte – s-kład
mięsem po życiu wchłanianym – w-kład
czyściec grobu
kto za życia czynił złudzenia
ten legionów szarżę rozpozna
jako ogień i lód
czyściec grobu
kto za życia czynił przebudzenia
ten legionów zmagania uzna
za słodycz i miód

w pokorze nie pokorny
w poznaniu niepoznany
w staniu niestały
w cieniu jaśniejący

bez opamiętania
w szale zapamiętały
zapamiętać Cię chcę
chcąc Cię nie pamiętać

zapomnieć – pogrzebać – rzucić ziemi garść

czarowań ozięble
słucham
zebrałaś na rzęsach
strumienie
oszałamiasz
utykając rdzewieję
zniechęcanie powodzeń
czynisz
nadeptuję płochości
utykam
przewracam się
upadam
ogłuszony
ocal
uzdrów
chorującą nadzieję
rozpaczy niedowłady
rozkrzewia nieistotnie
miodorodne
przerywam
gaszę

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.