Za oknem świat, gdzie się tańczy i krzyczy
Stoisz na schodach, a miasto o krok,
Kryjesz swą twarz znów pod bladym śmiechem,
I znów płakałaś przez całą noc.
Szkoda, Kasandro, że nikt ci nie wierzy,
Choć w sercu gdzieś, wiemy że rację masz
Teraz musimy zaufać gwiazdom
Że gdy przyjdzie czas
Niebo znajdzie nas

Wybacz, Kasandro, to wszystko nie tak
Za kilka chwil zrozumiesz
Szkoda ci róż, choćby i płonął las
Kto zmienił świat mój w róże?
I nie zapewni mnie nikt
Że będzie noc,przyjdzie świt
Nikt nie daruje mi win!
Wybacz, Kasandro, lecz nie wiem jak żyć
A twoje słowa ranią
Nie chciałam wierzyć, bo już nie mam sił
Aby się zmierzyć z prawdą.

Jutro nad ranem twój statek odpłynie,
Znów będziesz sama, bez ojca i sióstr,
Nie ma powodu byś tutaj była,
I to co kochałaś,sprawiało ci ból,
Poznałaś jutro okryte ciemnością,
Gdy w pustym domu widziałaś swą twarz,
Spakuj swój szal, kilka łez i wspomnień,
To już wszystko wiem
Twój statek czeka lecz

Wybacz, Kasandro, to wszystko nie tak
Za kilka chwil zrozumiesz
Szkoda ci róż, choćby i płonął las
Kto zmienił świat mój w róże?
I nie zapewni mnie nikt
Że będzie noc,przyjdzie świt
Nikt nie daruje mi win!
Wybacz, Kasandro, lecz nie wiem jak żyć
A twoje słowa ranią
Nie chciałam wierzyć, bo już nie mam sił
Aby się zmierzyć z prawdą.

Patrzę jak statek twój znika w promieniach,
Jak wita dzień który nie miał już przyjść,
Czy znajdziesz tam, gdzieś w oddali szczęście?
Nie wiem, może nie, Ale wstaje dzień!

Wybacz, Kasandro, to wszystko nie tak
Za kilka chwil zrozumiesz
Szkoda ci róż, choćby i płonął las
Kto zmienił świat mój w róże?
I nie zapewni mnie nikt
Że będzie noc,przyjdzie świt
Nikt nie daruje mi win!
Wybacz, Kasandro, lecz nie wiem jak żyć
A twoje słowa ranią
Nie chciałam wierzyć, bo już nie mam sił
Aby się zmierzyć z prawdą.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.