Dusza zaklęta,
Zatruta, ukryta
Bezcielesna istota,
Infamią okryta.
Czarny fetor bezkresu,
Bez wiary i zbawienia
Nie dla niej bramy chwały
A pustka istnienia
Pokutne cierpienie
okrutne ma oblicza
Sępy otchłani żerują
Na grzesznych nieboszczykach
Na krwawym horyzoncie
Drzewo śmierci rozkwita
Czarny płomień gorzeje
Niedola upadek spotyka
W tej świątyni podłości
Jakich w życiu nie znała
Żywiąc się padliną
Będzie dojrzewała
Aż w końcu czas jej przyjdzie
Gdy ścieżka nicości
Zmieni wreszcie formę
W ciało i w kości
I tak w czerwieni wróci
do życia wtórnego
Babilońska Kurwa
Ze stosu pogrzebowego
Na grzbiecie bestii krocząc
Co głów dźwiga siedem
Pochłonie zgasłe światy
Nie ostanie się ni jeden
A na prochach wszechświata
Smok zatriumfuje
Nasienie zła rozpleni
kłamliwe życie zakiełkuje

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.