W bezsilności istnienia rodzi się płomień, zarzewie piekła, które spala życie doczesne
Ostatnie tchnienie i pierwszy krzyk, brzmi echem w świątyni wszechżycia
Nie ujrzę dnia po nocy, ni światła po blasku, nie usłyszę głosu po krzyku, w otchłani zapomnienia.
W ofiarnym transie, wiekuisty rytuał, Pierwszy i ostatni odwieczny rytuał początku i końca

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.