Wśród prostego ludu
proste krążą słowa
(szept wśród mchów, kamieni;
szmer w dębów koronach)
o tej, co po zioła
w ciemny gaj zachodzi.
(nocą bywa w lesie
i chrust z kępy niesie)
Młody łeb opuszcza,
wzrok odwraca stary.
(smród od chaty wieje -
pewno jakie czary)
Strach popatrzeć w stronę
gdzie stoi chałupa.
(spojrzenie przeklęte,
mętne jak u trupa)
Życiodajny sznur,
który napoi.
Wokół domu sól
nie ochroni.
Nie bój się
spojrzeń, słów.
W oczy jej
spojrzeć.
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. | 