"oni mówią Paweł zrozum w końcu, przestań, chłopie lecz się
zacznij żyć i się nie przejmuj tym jebanym kurewstwem
ale jak tak możesz powiedz nie przejmować się i grać
aby nadziei pochodnię swą bestialsko wepchnąć w piach


cały czas na świat patrze, i nie przestane
bo choć to kamień węgielny ciągle jest piękny jak diament
a to co dopowiedziane korytem moich marzeń
chodź otwiera moje blizny jest bolesnym tatuażem

jest bagażem mi niezbędnym kiedy siły tracę wiem że
właśnie blizny mi przypomną o tym kim naprawdę jestem
i nie poddam się tak łatwo nawet jak mi złamiesz serce
będę pracował nad sobą dając z siebie jeszcze więcej

dla marzeń oczy przecieram chodź to tak boleśnie szczypie
muszę mieć się na baczności ciągnąc prawdę z między-liter
bo kto powie tobie dzisiaj prawdę jest do końca wierny
a to zwykle zawsze prawda kruszy zaciśnięte zęby

choć nie raz nie wiem którędy to nie zapadnę się w piach
będę gnał po swoje cele nawet po stłuczonych szkłach
to co spływa mi po twarzy to nie łzy bracie co ty
to sumienie tego świata, moje deszczowe oczy



świat wychował sobie bestie, zabił w nas resztki godności
bo jak tu mieć pełen kielich gdy wylewa z nas słabości
organem stało się serce wszystko jest takie na pokaz
bo kto dzisiaj ma odwagę przyznać się, że szczerze kocha

przeszłość to tylko opad coraz mniej do niej wracamy
coraz mniej bo nas przerasta to co wyrasta przed nami
i chodź każdy z nas pamięta wolimy do przodu gnać
bo wspomnienia są bolesne to nie śnieg raczej a grad

życie nie żałuje pytań jak wiatr fal na oceanie
tak samo się nie kończą i z reguły rozwiązanie
choć z pozoru zdaje się być naszą jedyną przystanią
jest ulotne jak jej miłość jest tylko fatamorganą

pytasz więc co jest oazą odpowiem CI to co stałe
nie szukaj tego w miłości spróbuj udać się gdzieś dalej
idź tam za pomocą marzeń, nie pozwól sobie na DOSYĆ
Nie ja nie płacze za Ciebie , moje deszczowe oczy


bo nawet najmniejsza kropla może okazać się deszczem
a największy deszcz tak na prawdę jedną z łez
bo nie ma na to reguły tak jak leku na samotność
choć to pewnie ze samemu nie masz szans wygrać ten mecz

granicą duszy jest tafla delikatna i kojąca
poranne promienie światła wschodzącego zza chmur słońca
właśnie pod nią jest twa wena pod nią bije Twoje serce
oddzielając sprawy ducha od tych zwanych człowieczeństwem

trzymaj wysoko pochodnię byś nie podpalił korzeni
w końcu ogień jest nadzieją lecz nie zbliżaj go do weny
bo mając nadzieje dodać wenę dodać ludzkie serce
chcemy osiągnąć perfekcję tracąc w końcu cały sens ten

już nie raz dostałem lekcje chowając je w swe ramiona
przed wpływami tego świata dając za mnie decydować
więcej błędu nie popełnię, będę sobą mam już dosyć
nie obchodzi mnie co sądzisz, moje deszczowe oczy"

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.