Samotnik jestem, jak ten żubr
Nie znoszę cudzych łasek
Już jestem taki typ ja
Że ja mam te pryncypia

Choć serce w piersi łka, jak bóbr
Ja na twarzy noszę masek
I jak Napoleon
Ja mówię ”Milcz, uczucie won!”

Kto tylko idzie na mnie z sercem
Ten już jest podejrzany
Ja chce od dżentelmena
Niech spyta, jaka cena

Stąd wiem, że (za mą wolę?)
Pójdę być uszanowany
Za moje pieniądze
Ja chcę wiedzieć (żeby nie?)

Ja płacę i ja wymagam
Ja się kłaniam i jestem kwit
Ja płacę i ja wymagam
Et tout es bien, et tout fini

Czy na czymś się wzbogacę
Czy, broń Boże, stracę lecz
Ja płacę i ja wymagam
I już mie ni ma, jestem precz

Ja protekcją nie pomagam
Mnie (?) zażądać nie jest wstyd
Ja płacę i ja wymagam
Ja odchodzę i jestem kwit

Ja szanuję cudzą pracę
Ja nie żądam ponad stan
Ja płacę i ja wymagam
I ja dostaję weksel ... (Wekselmann? weksel mam?)

Niestety mam ideę fixe
Co mi ciągle włazi w drogę
Nie jestem przecie młokos
To dla mnie żaden kokos

Ja hamuję się, jak długi
Sobie szeptam, kiedy mogę
Ty Moniek żądze stłum
Pięćdziesiąt złotych ...

Poezja, miłość, kocham, szlocham
To jest dobre dla Tuwima
By nie wiem, co się stało
Ja uznaję tylko ciało

W ogóle rozmawiania
Podczas tego u mnie ni ma
Za moje pieniądze
Ja uprzedzam z góry, że

Ja płacę i ja wymagam
I ja się kłaniam i jestem kwit
Ja płacę i ja wymagam
Et tout es bien, et tout fini

Ja głowy swej nie tracę
Się umawiam wzdłuż i wszerz
To wymagam, za to płacę
Potem się rzucam i jestem pies (?)

Ja szanuję cudzą pracę
Ja nie żądam ponad stan
Ja wymagam i ja płacę
Ja poznaję Wekselmann (?)

Ja szanuję cudzą pracę
Każdy o tym dobrze wie
To wymagam, za to płacę
I ja się żegnam i adieu

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.